De lichaamswerking van ‘House of the Heart’
vanuit een holistische visie bekeken

Het verdiepen van het bewustzijn voor wat ‘eigen gedrag’ betreft, en het vergroten van ons potentieel (veerkracht, stuurkracht) in ons dagelijks leven, is vaak een moeilijke en lastige klus. Op de loop gaan voor de confrontatie, voor pijn, en niet durven voelen wat ons Hart ons te vertellen heeft, zorgt alleen maar voor nog meer zelfvervreemding. We sluiten ons op Hartsgebied en ook in ons bekken gaan we dicht. De energie kan niet meer door ons hele vegetatieve systeem stromen.
En ja, mentale indrukken kunnen bepaalde lichamelijke functies uitschakelen.

Veel mensen blijven zoeken naar iets of iemand die aan hun volledigheidsbeeld kan voldoen. Troost wordt buiten zichzelf gezocht, in begeerte, in materie, in geld, in bezitterigheid… Alleen hebben ze vaak niet door dat niemand of niets in staat is die innerlijke leegte of dat ‘grote gemis’ op te vullen.

De Universele Liefde vindt zijn thuis in ons eigen Hart. Het Hart is de plaats waar ons Liefdesbewustzijn woont en ervaren wordt en de ganse werkelijkheid doordringt, subtiel en ook in de materie. Het is de plaats waar de activiteit van zuivere intuitie tot bloei komt. De heldere rede, het zuiver weten, voorbij de relatieve dimensies van tijd en ruimte. Waarnemend met de ogen van het hart; luisterend met de oren van het hart naar het rumoer van de wereld; turend in de toekomst met een begrijpend hart; zich het vergaarde uit het verleden herinnerend door het hart; zo moet men onstuimig voort gaan, het Pad omhoog. Waardoor wordt de grondslag voor de grote stappen gelegd? Waarlijk, alleen door het hart. Zo worden de bogen van bewustzijn samengesmolten door de vlam van het hart. Het hart is het brandpunt, maar het is het minst egocentrisch van alles. Er woont geen egoïsme in het hart, maar een alomvattende menslievendheid. Alleen het verstand omhult het hart met een web van egocentriciteit.

Leer terug de stem van je hart beter verstaan en misschien zelfs beter spreken! Als er een goede samenwerking tot stand kan komen, tussen Hart en hersenen, tussen gevoel en verstand… dan kan je met meer Liefde naar je eigen pijn kijken en vindt je makkelijker oplossingen in moeilijke situaties. Je leren openen voor wat je Hart je te vertellen heeft, vraagt bereidheid, moed, doorzetting, en vertrouwen.

We hebben nog nooit de kans gehad om het zo goed te hebben, maar we moeten er wel bewust van worden en ervoor kiezen. Ik zie vaak dat mensen die een bewuste keuze maken, zich veel gelukkiger voelen!

“Ja, in elke ervaring ligt een schat verborgen…!”

In essentie ben je een spiritueel wezen. Je verbindt je met een menselijk lichaam om je uit te drukken in de aardse materie. Het punt van verbinding tussen ziel en lichaam, tussen ziel en aarde, is je emotionele centrum. Je ziel manifesteert zich op aarde door het kanaal van je emoties. Als je emotie warrig, onrustig of afgesloten zijn, kan de energie van je ziel niet goed doorstromen. Wanneer je emotionele centrum tot klaarheid is gekomen, en rustig en vredig aanvoelt, kan de energie van je ziel gemakkelijk doorstromen. Via het emotionele lichaam maakt de ziel contact met de aarde en geeft zij vorm aan haar diepste impulsen. Via het emotionele lichaam komt de ziel echt tot incarnatie, tot belichaming in de materie. In de vrouwelijke energie is het emotionele lichaam gewond geraakt door veelvuldige agressieve aanvallen, vooral op seksueel gebied.

Wat gebeurt er wanneer je seksualiteit geschonden raakt door onvrijwillige seks of door voortdurend negatieve boodschappen over wie je bent? Bij de man gaat het hart op slot, de man verhardt… bij de vrouw geraakt de levenskracht die zetelt in de buik gebroken. Beiden verliezen het natuurlijk geloof en vertrouwen in eigen waardigheid en kracht. Velen zijn spiritueel ontwikkeld, hebben een open hart, hebben veel te delen met anderen maar zijn niet in staat de ruimte van de onderste drie chakra’s goed in te nemen. Concreet betekent dit dat ze moeite hebben eigen emoties serieus te nemen en te doorvoelen, werkelijk te geloven in eigen kracht en waardigheid en hiervoor op te komen. Vanwege het ontworteld en ontheemd zijn in de onderste drie chakra’s, is het moeilijk de diepste verlangens en idealen werkelijk materieel te manifesteren. Om emotioneel te overleven, trekken mensen zich vaak terug uit het gebied van het Hart en de geslachtsorganen…

Omdat zij zich hier niet meer thuis voelen, raakt dit gebied, voor bewust-Zijn afgesloten. Eerst willen ze niet meer voelen wat daar leeft… op termijn kunnen ze niet meer voelen. Ze zijn als het ware het contact met hun liefdeskracht en hun emoties verloren. De Handelingen worden mechanisch, ogen worden doffer, een verharde buitenkant… en bezieling doorheen alles wat ze doen, verdwijnt. Veel mensen zijn een levende dode… Aanwezig in het minimaal noodzakelijke, en niet meer in staat in het voelen van enthousiasme, vreugde en verwondering.

Je lichaam is het medium waardoor jij je emoties ervaart. In het centrum van je buik zetelt het vermogen om emotioneel geraakt te worden… en vanuit het gebied van het Hart leert je ze met Liefde dragen en naar buiten brengen in de aardse materie.
Als je in deze Heiligdommen een ‘binnendringer’ ervaart die jouw emoties of verlangens negeert, en jouw integriteit miskent, ontstaat er een diepe ontreddering in de ziel, die een intens gevoel van onwaardigheid achterlaat. Juist het schenden van deze (lees ook seksuele) grenzen veroorzaakt een diepe wond. Bij de man op Hartgebied, bij de vrouw in het bekkengebied, omdat Hart en seksualiteit ons rechtstreeks verbinden met onze Goddelijkheid, en de Goddelijke Kracht die ons beweegt.

Emotie in het Latijn betekent ‘emovere’… wat betekent naar buiten brengen, het in beweging zetten van energie…
Onderzoek leert ons dat we er niet altijd in slagen om de lichamelijke ervaring van een emotie ook een bewuste psychologische vertaling te geven.

Emotioneel bewust-Zijn is afgestemd zijn op het eigen lijf, op de onderliggende processen. Afgestemd zijn op jezelf is een voorwaarde voor zelfzorg.

“Jouw lichaam is de tempel van de Ziel,
en jouw emoties zijn de sleutels…
het is zo belangrijk jou helemaal thuis te voelen in jouw ‘huis’…”
– OSHO

Stress is een modewoord geworden. Zij die niet met de huidige (lees hectische) maatschappij kunnen omgaan, noemt men dan ‘zwakkelingen’. Onze huidige maatschappelijke organisatie, en zeker de combinatie gezin-werk, is van die aard dat er een enorme belasting op het individu ligt. Zowel emotioneel, fysiek als psychologisch wordt er veel van ons gevraagd. We zien dat maar een beperkt aantal mensen hiermee om kan. Als we ons daar niet van bewust zijn of we doen er niets mee, worden die stressniveaus chronisch en het wordt duidelijk in onderzoek de laatste tien jaar hoe ziekmakend dit is. Stress stapelt zich op in iedere cel van ons lichaam… Vaak functioneert het lichaam niet langer meer, terwijl er medisch niets aan de hand is, en geen enkele biologische verklaring voor de disfunctie gevonden kan worden. We kunnen dus niet blijven volhouden dat de oorzaak puur medisch is, de verhouding tussen lichaam en geest komt daardoor in een ander daglicht te staan.
Het zit niet langer meer tussen onze oren.

Onderzoeken tonen hoe spanningen mede de basis vormen voor ziektes, en hoe dit buiten ons bewustzijn verloopt. Psychologen durven dat nogal eens te vergeten, dat ontlading van opgehoopte spanning zowel een mentaal als een lichamelijk proces betreft.

Wanneer bij een hoogoplopende ruzie, met een aantal zichtbare veranderingen, van ademhaling tot spierspanningen… geen oplossing komt, blijven de spanningen aanhouden, ‘onderhuids’… zowel psychisch als lichamelijk… met als gevolg dat die hun eigen leven gaan leiden, en pas dagen later naar boven komen, zodat we ze niet meer direct in verband brengen met de ruzie…
De effecten daarvan kunnen ver gaan, en dat is ziek worden.

Stress vindt zijn oorsprong in een bedreigende situatie, met als extreme varianten een omgeving waartegenover we volledig weerloos zijn… Passief ondergaan of actief ingrijpend… zwijgen of spreken. Het ene is ziekmakend, het ander helpt ons gezond te blijven.

Machteloosheid waarbij iemand zijn gevoelens niet kan of mag uiten, is dodelijk.
De Conclusie is duidelijk.
Langdurige blootstelling aan stressvolle omstandigheden maakt ons ziek, en dat gaat vaak heel ver.
De conclusie is dat lichaam, bewustzijn, omgeving en interacties met anderen een complex gegeven vormen, waarvan gezondheid of ziekte het resultaat is.

Spanningen zijn mentaal voelbaar maar nestelen zich ook uitdrukkelijk in het lichaam. Zowel lokaal (nekspieren, onderrug, schoudergordel…) als het volledige lijf (verhoogde bloeddruk = verhoogde spanning)…

In een holistische visie is alles met alles verbonden. De opdeling tussen lichaam en geest dienen we achter ons te laten, de verdeeldheid die in ons (nog) aan het werk is dienen we op een andere manier te leren begrijpen. Dat emoties te maken hebben met lichamelijke spanningen en dat ontlading deugd doet, van lachen tot huilen, tot klaarkomen, kunnen we allemaal ervaren.

De meeste mensen kennen alleen de vulkanische, ontladingsgerichte extase waarbij de seksuele spanning na een kortere of langere opbouw wordt ontladen via de genitaliën. Wat gebeurt er als de opgebouwde erotisch-seksuele energie niet wordt ontladen op genitale wijze? En, de opgebouwde energie daarna door de man meestal niet kan worden heropgebouwd? Voor de man betekent dat doorgaans dat hij dan klaar is, alleen… heeft hij dan écht genoten? De energie van lust tot contact wordt pas na verloop van tijd opnieuw opgebouwd…

Niet zelden is dit de enige extase die men kent… De seksuele ontlading is niet zelden een driftmatige, geile ontlading van de energie, waarmee dikwijls het beleven van opkomende emoties uit de weg wordt gegaan. Veel mannen, maar ook vrouwen hebben meer schrik hun intimiteit in relatie te delen dan hun seksualiteit in een relatie te be-leven.
Hier spreken we over een vulkanische beleving, een ontladingsgerichte drive, een verlichamelijking van de levensenergie.

Als Hart en Ziel, hoofd en bekken een Eenheid in beleven worden, en de energie kan ongehinderd door de 7 stromingsgebieden (ogen, kaken, keel, hart, middenrif, buik en bekken) van het vegetatieve zenuwstelsel stromen dan spreken we over een oceanische, opladingsgerichte extase. Door middel van adem en klank, worden de eerst opkomende emoties doorheen de verschillende lagen gekanaliseerd en op een absoluut onschadelijke manier welkom gegeten. Door het niet ontladen van de spanning langs genitale weg, zoekt deze zich via het vegetatieve zenuwstelsel een weg door het lichaam en stuit daarbij op de emotionele blokkades die de meeste mensen in hun spieren hebben vastgezet. Door uiting te geven aan die onverwerkte emoties, komt dat gebied in ons meer open, waardoor de energie er doorheen kan stromen. Door het opruimen van emotionele blokkades, een zeer intieme aangelegenheid tussen (levens-)partners, wordt ons lichaam met een opladende ademhaling opnieuw energie doorstromend gemaakt. Het resultaat bij een volledige doorstroming is dat er een oceanische extase beleefd wordt, waarbij de seksuele energie wordt opgebouwd om deze door heel het lichaam te laten stromen. De ontlading van de energie vindt dan spontaan plaats over geheel het lichaam en maakt zich kenbaar als een soms nauwelijks zichtbare fijne trilling net onder de huid, met voelbare vibraties tot in iedere cel van je lichaam. Niettemin duidelijk voelbaar als een weldaad! Deze oceanische extase kan vele minutenlang aanhouden en vergezeld gaan van diepe geestelijke inzichten. Deze extase blijkt helend, je voelt je weer één geheel… Hoofd, hart en buik zijn verbonden met elkaar, wat je bij liefdevolle diepe versmeltingen brengt en intense eenheidservaringen met jezelf én de ander.
Hier spreken we over een energieopbouwende drive, verheffing van de energie door middel van transformatie, een vergeestelijking van de levensenergie.

De verplichting om steeds meer te voldoen aan het verwachte ideaal maakt dat we steeds harder ons best doen. Tot het helemaal mislukt. Burn-out en depressie zijn de algemene noemers voor een instorting die volgt op een vaak langdurige periode van inspanning, naast alle andere medisch-psychologische gevolgen van stress.

Als het de verkeerde richting uitgaat, laat het lijf van zich horen. Als ik mij identificeer met – beter: als ik mij vervreemd aan – beelden en idealen die ingaan tegen mijn lichaam, dan is mijn buik de eerste lichaamsregio die protest aantekent, lang voordat ik bewust besef wat er aan de hand is. Onze (onder)buik is de plaats waar affecten voelbaar worden, zoals blijkt uit de wijsheid van onze taal. ‘Het ligt zwaar op mijn maag’; ‘ik doe in mijn broek van angst’; ‘er ligt iets op mijn lever’. Wanneer ik daar geen gehoor aan geef en ondanks de protesten verder ga op de ingeslagen weg, worden de signalen dwingender en verschuift protest naar ongemak en pijn en vervolgens naar ziekte.

Mijn lijf tekent protest aan. Geef ik daar gehoor aan? Bij gebrek aan een goede afstemming op mijn lichaam doe ik dat niet. Het kan nog erger: vanuit het concurrentieprincipe kan ik een stap verdergaan en de pijn als deel van het ‘offer’ beschouwen dat ik moet brengen om een ideale vrouw of man te worden, als een te betalen prijs voor succes. Een dergelijke interpretatie van pijn illustreert hoe vervreemding erin slaagt ons een voordehand liggende betekenis van signalen te doen negeren of zelfs om te keren. Pijn lezen als een aanmoediging om nog harder door te gaan op de ingeslagen weg – veel gekker hoeft het niet te worden.

De grappige vervreemdingseffecten op ons uiterlijk, van gescheurde broeken tot gekke kapsels, zijn klein bier in vergelijking met de dodelijke vervreemdingseffecten op de binnenkant van ons lijf. Onderzoek legt steeds duidelijker het verband tussen langdurige stress en ernstige ziektes. Ondanks onze langere levensduur en betere gezondheid zien we dat mensen op jongere leeftijd ziektes en stoornissen ontwikkelen waarvoor ogenschijnlijk een duidelijke verklaring ontbreekt. We vinden geen oorzaak omdat we nog te vaak exclusief medisch-biologisch redeneren en omdat we alles netjes in hokjes willen opdelen en benoemen. Misschien zelfs vooral wanneer we het niet begrijpen; hokjes scheppen een illusie van veiligheid. Op mentaal vlak zetten depressie en angst de toon… samen met een veralgemeende ADHD-drukte… we stappen, spreken, eten een flink stuk sneller dan een generatie terug… wat -tot de dijk breekt- plots kan omslaan in een totaal energieverlies, burn-out, CVS, of energetisch helemaal in de knoop zitten.

Deze ‘ziektes’ ontstaan nooit plots, ze hebben een jarenlange voorgeschiedenis waarbij ons lichaam al heel wat signalen gaf maar die we voortdurend genegeerd hebben. Veel mensen voelen de signalen niet, ook al omdat ze die met de hulp van pillen, alcohol of andere verdovende middelen het zwijgen opleggen. Maar het lichaam blijft van zich laten horen, het buikgevoel wordt pijn en pijn wordt ziekte… Stress zet zich vast in ons lichaam onder de vorm van spanning, en uit zich vervolgens in angstgevoelens, ademhalingsproblemen, prikkelbaarheid, woede uitbarstingen, slapeloosheid…

“We kunnen het denken niet opsluiten in onze hersenen,
het denken bevindt zich in iedere cel van ons lichaam…
Wanneer we werkelijk in harmonie Zijn met ons lichaam,
wordt het een vertrouwde leraar…”
– Deepak Chopra

Heel vroeg in de ontwikkeling komen er andere figuren naar wie je als kind opkijkt, en van wie je beelden en woorden overneemt. Dat hoeven zelfs geen figuren van vlees en bloed te zijn: je neemt beelden en woorden over die de ruimere buitenwereld je aanreikt of opdringt. Daar is ook de digitale wereld bijgekomen, die je voortdurend aan een beeldenbombardement blootstelt. Overal zijn er beeldschermen en zelfs als je niet bewust kijkt (misschien vooral als je niet bewust kijkt), neem je de voorgehouden idealen over. Sluiten de voorgehouden spiegelingen min of meer aan bij wat ik zelf voel? Gaat het over verwachtingen die aansluiten bij mijn mogelijkheden? In welke mate laten de beelden keuzes toe? Als het antwoord op die vragen negatief is, dan spreken we over vervreemding. Dan nemen we ideeën en beelden over die ons ziek maken. Het gevolg is dat we niet langer afgestemd zijn op wat er diep vanbinnen in ons en in ons lichaam aan het werk is… (uit het boek ‘Intimiteit’ van Prof. Dr. P. Verhaeghe).

Willen we intiem kunnen zijn met iemand anders, dan moeten we eerst intiem kunnen zijn met onszelf. De voorwaarde voor intimiteit is alleen kunnen zijn. Pas dan ben ik in staat samen te zijn met iemand anders.

Intimiteit gaat vooral over de intieme verhouding met ons eigen lichaam en onze emoties. Wanneer we van dichtbij kijken, merken we dat de ontwikkelingsgeschiedenis en de mogelijkheden die mensen hebben meegekregen tijdens hun kindertijd en jeugd – zoals bv. een goede hechting met de ouders en op grond daarvan het goed kunnen omgaan met de eigen emoties – een positieve invloed hebben op hoe zij met stress en uitdagingen omgaan tijdens hun volwassen leven.
Vaak kregen we dat niet aangeleerd, is dat iets wat nog zelf te leren hebben. Mensen kennen zichzelf vaak niet goed, beseffen te weinig van wat er met hun eigen lichaam aan de hand is…

De reden waarom intimiteit zo moeilijk en zo zeldzaam is, heeft alles te maken met angst.
Het uit de hand geven van de mentale controle en je leren overgeven aan de pulsen van je lichaam… ja, de angst om te verdwijnen in de ander, in ‘het andere’… lokt angst uit, tot zelfs paniek.

Sommige mensen kunnen geen omhelzing verdragen en in extreme gevallen is een simpele aanraking al te veel. Allemaal verlangen we naar intimiteit, maar als die te lang aanhoudt, dan willen we weg.

Seksualiteit en intimiteit zijn niet hetzelfde. Daar zit nog vaak verwarring op.
Tederheid, woordeloos in elkaar verzonken zijn, in een veilige beslotenheid… is anders dan een intimiteit najagen die vertrekt vanuit opwindingsgenot, en evolueert naar de juiste seksstandjes en een geil seksmaatje…
Deze twee staan haaks op elkaar.
Als we kijken naar het internet, dan is er op gebied van intimiteit en seksualiteit heel wat aan herdefiniëring toe… Helaas blijven mensen zoeken naar iets of iemand die aan het volledigheidsbeeld kan voldoen. En toch is niemand of niets in staat die ‘innerlijke leegte’ of ‘dat grote gemis’ op te vullen…

Intimiteit en seksualiteit kennen een nauwe verwevenheid, en toch dienen ze los van elkaar te kunnen staan. De relatie tussen intimiteit en genot ligt niet simpel, zoveel is duidelijk.
Genot begrijpen als orgasme en behoeftebevrediging schiet in mening tekort.
Dat een orgasme voor veel mensen de meest intense vorm van genieten is, daarover bestaat geen twijfel. Toch is genot een veel ruimer begrip dan het seksuele.

Onze cultuur is erop gericht om seksuele energie op te wekken, maar als we ze eenmaal ervaren, weten we niet wat ermee te doen, dan er komaf mee te maken door zo snel mogelijk klaar te komen. Terwijl er niets heerlijkers is dan een hele dag die energie door je lichaam te voelen stromen. Als je seksuele energie door je lijf voelt stromen, voel je je heel aanwezig in je lichaam. Je zintuigen zijn wakker. Je geniet van wat je ruikt, van de wind op je huid als je wandelt, het is een heel alert gevoel. In de oude Chinese tao-tradities werd er door de tao-nonnen en –monniken constant met seksuele energie gewerkt. Wij zien seksuele energie enkel in één bepaalde context, alsof het alleen maar met ‘seks’ te maken heeft. Dat is jammer, want je kunt in feite de hele dag door genieten van je seksuele energie.

Op oudere leeftijd hebben we het eerder over de binnenkant van ons lijf, dat zich laat voelen op manieren en plaatsen die we voorheen niet eens kenden.
Echte intimiteit is eerst leren genieten van je eigen lichaam en van je eigen seksualiteit.
Eerst helemaal intiem leren worden met jezelf.
De belangrijkste voorwaarde om te kunnen genieten is het uit de handen geven van de mentale controle en je te kunnen overgeven aan de Wijsheid en de energiestroom/-golven van je lichaam.

Seksuologisch en (Tantrisch) Embodiment-work bieden je ondersteuning in dit proces, in het meer aanwezig leren Zijn in je lichaam en een bewust worden van je (erotische en extatische) LEVENS-energie. Het gaat om de diepte en de omvang van jouw energie te leren voelen, niet om deze te ontladen. Dit werk kan bijdragen tot diepe heling van seksuele problemen en tot het herontdekken van je meest subtiele en sensuele gevoeligheid. Het kan tegelijk ondersteunend werken bij seksuele zelf-afwijzing, schaamte, emotioneel of fysiek trauma en seksueel misbruik. Mensen die seksueel misbruik of incest hebben gekend zijn vaak vervreemd van hun eigen lichaam. Dit werk kan ondersteunend zijn om niet alleen het lichaam terug welkom te heten, maar tegelijk jouw behoeftes en verlangens beter te leren uiten en de intieme verbinding, met je-Zelf en de ander te leren vergroten.

Tantra leert je terug te varen op je eigen kompas, je intimiteit en je seksualiteit te verwelkomen, te omhelzen, en te leren ZIJN bij wat Is…. alles te leren doorvoelen, en daar helemaal leren mee Zijn.
Geen Westers ingevulde Tantra dus, die gericht is op het streven naar een grotere seksuele bevrediging, naar happy ends… maar wél het Pad van the Sacred Tantra die zich toelegt op het verder openen van het hart… “Heart and Sexuality”… waarbij jij je steeds meer leert openen in je bekken, en steeds op een hogere vibratie van liefde komt, en wat je bij liefdevollere diepe versmeltingen en intense eenheidservaringen brengt, met jezelf en de ander. Een andere LevensWijze, een manier van liefhebben die vervullender is, die vertrekt van binnen-uit… Een geheel nieuwe wereld van warmte, intensiteit, sensualiteit, subtiliteit… Genieten van je Vrouw Zijn, genieten van je Man Zijn… van een pure en zuivere Zijns-georiënteerde seksualiteit. Jouw leven krijgt zijn sprankeling terug en zo krijgt intimiteit en seksualiteit als vanzelf een geheel andere invulling en dimensie!

“Aanwezig ZIJN vanuit je bekken,
in contact met je Hart…
en van daaruit de ander ont-moeten…”

Voor mij is spiritualiteit bewust worden… de innerlijke weg of de weg naar binnen. De weg die niemand voor ons kan gaan. Die weg gaat ieder mens zelf. Spiritualiteit is Wijsheid en inzicht. Het is voor mij leven in het HIER en NU. Daardoor kom ik steeds meer te weten van wat ‘wezenlijk’ gaande is in mijn leven en wat ik ten goede kan kantelen en achter mij mag laten.
Vertalen van wat zich aandient, en welke richting zich nu voor mij aandient.

Mensen en situaties komen niet zomaar op je weg… alles en iedereen heeft een betekenis.
Spiritualiteit is ‘zin’ geven aan je leven, en aan wat je ’toe’valt, bewust worden van de lessen die je te leren hebt…
We gaan altijd op weg naar onze volgende les of de volgende situatie waar we (weer) iets van kunnen leren… dát is het leven… en van daaruit groeien we steeds verder. Groeien we steeds meer in emotionele intelligentie… leren we onszelf steeds beter dragen.

Jezelf die rust en die ruimte gunnen voor dit bewustwordingsproces, hoort bij spiritualiteit.
Conptempleren, mediteren, de verstilling ingaan… durven tot rust komen en voelen wat er te voelen valt, en daar niet langer meer van wegvluchten.

Elk moeilijk moment of confrontatie in ons leven is niets meer dan een reis van oud naar nieuw. En wie zichzelf beter wil leren kennen en ontdekken moet bereid zijn te reizen.

Hoe meer ruimte voor jezelf, hoe meer rust er komt… des te Hogere Waarden die je toevallen.
Des te meer spiritualiteit jouw State of Being wordt. Een natuurlijke vanzelfsprekendheid waar je niet meer bij nadenkt, maar aanvaardt, dat dátgene wat op je Pad komt, en je raakt, voor jou bestemd is.

Het leven, je Ziel, je innerlijke kracht roept je.
Je hebt meerdere keuzes om hiermee leren om te gaan.
Je kan kort of lang tegenspartelen! Heel wat mensen zijn ‘verslaafd’ aan de helaas, laatste ‘pijnlijke’ keuze, en dat is lijden.

Ja, we zitten allemaal in hetzelfde bootje, alleen… de één roeit, terwijl de ander zit rond te kijken…
Zwem jij tegen de stroom in of vaar je met de zee en de golven mee?
Welke keuze je ook maakt, je komt altijd bij je lessen terecht… je kan er niet omheen.
Stel je ze uit, dan komen ze wel op een later tijdstip terug.

Het mooie van spiritualiteit, van ruimte geven aan je Ziel, is dat je je lessen sneller leert begrijpen als je daar tijd en ruimte voor maakt, en je ogen durft te openen. Ruimte geeft inzicht, en inzicht creëert innerlijke rust. en, als je jezelf de rust gunt voor deze inzichten, hoeft het leven ze niet voor je te creëren…

Vind je eigen manier om je hoofd leeg te maken en jezelf rust te bieden. Gewoon lekker een half uurtje op bed gaan liggen kan al verhelderend zijn… als je het jezelf écht gunt…! Rust is net zo essentieel voor de mens als eten, drinken, slapen en verteren. Men gaat er vaak aan voorbij omdat men (onbewust) bang is voor wat er dan boven komt drijven. Tóch is het zo dat – als je jezelf de rust niet gunt – dat het leven je er vroeg of laat toe dwingt. Soms… doordat je je verslaapt, soms door een weekje griep, soms doordat je je voet breekt en het letterlijk rustiger aan moet doen, soms door lichamelijke kwalen of ernstig ziek worden…

“Ja, we kunnen stellen dat het leven ‘ongelooflijk hard’ zijn best doet om ons wakker te schudden!”